Op 1 februari togen wij naar Lonneker, gelegen iets boven Enschede en ik
had er een goed gevoel bij. Sinds 2009 speelden we 4 keer tegen Lonneker
en wonnen 3 keer bij één gelijkspel. Je speelt daar in de (oude) kantine
van de IJsclub en hoewel met temperaturen in de dubbele cijfers het ijs
ver weg was, waen we gelijk in de stemming. De speelzaal was echt
ijskoud, het werd geleidelijk wel wat beter.
Net als twee jaar geleden speelde Lonneker met een tactische opstelling.
Daardoor was het Eloverschil op de meesten borden groot. Het resulteerde
in 8 beslissingen!
Kevin Verüth kwam met zwart met ontwikkelingsvoorsprong uit de opening
en won daarmee zelfs een stuk. Wel oppasen voor het zware materiaal dat
zijn stelling binnenviel en dat deed hij bekwaam (0-1)
Dennis Hoenselaar blunderde een pion weg en dat kwam hij niet meer te
boven (1-1).
Thomas Verfürth laveerde weer goed in zijn eigen systeem en sloeg in de
tijdfase toe (1-2).
Arie kreeg al groot voordeel in de opening, won een pion en hield de
vijandelijke koning in het midden. Hij won overtuigend (1-3).
Lars Günther kwam met zwart met voordeel uit de opning. Hij offerde een
stuk en kreeg dat niet met rente terug. Lars had twee tussenzetten
gemist en verloor kansloos (2-3).
Guust Homs kreeg in het middenspel groot voordeel en zijn tegenstander
moest een vol stuk geven om niet mat gaan. Deze speelde vervolgens wel
erg lang door (2-4).
Invaller Tonie Claessen (voor de zieke Vincent Pelgrom) kreeg in een
hectische partij goede winstkansen, maar naar eigen zeggen was het te
moeilijk voor hem en hij verloor het paardeindspel met en paar pionnen
minder (3-4).
Thorsten Brandt (long time no see) had maar een toren tegen dame, maar
wel een vrijpion op b7 en er waren lopers van ongelijke kleur. De man
uit Lonneker zag het allemaal niet meer. Deze gaf vrijwillig zijn dame
tegen toren (bang voor een schaakje en promotie) en hoopte met lopers
van ongelijke kleur remise te houden. Alleen speelde hij zo slecht dat
Thorsten eigenlijk heel gemakkelijk won (3-5).
Met 7 matchpunten uit 5 wedstrijden staan we keurig op de 3e plaats. Op
7 maart komt Almelo op bezoek in “Ons Huis”.
Verslag van de 4e externe wedstrijd van De Pion tegen SVZ 2 (SOS-1)in Groesbeek op vrijdag 10-1-2020. door Henk Rouwenhorst
Pieter schrijft in zijn mail „We vertrekken bij de SHELL maar die bleek niet meer te bestaan. Er staat nu in grote letters AVIA op het benzine station. Waarvan akte bij een volgende afspraak.
In Groesbeek blijkt het ratingverschil enorm – 1869 tegen 1693 – en geen enkele speler treft iemand met een lagere rating.
Hans Castrop speelde met zwart tegen Theo Wijnhoven (2124)en was als eerste klaar met zijn partij. Helaas verloren. Naar eigen zeggen zag hij mat in 2 over het hoofd.
Daarna volgden remises van Daan en Jan.
Daan, met wit aan bord 5 schreef „ wat mij vooral trof als heel merkwaardig is dat ik en mijn tegenstander een partij speelden, ruilvariant van het orthodox dame-gambiet die tot en met de 20e zet identiek was aan het voorbeeld dat Euwe gaf in Praktische Schaaklessen deel 2 uit 1977! Wit bezorgt zwart zo een zwakke, achtergebleven pion op de c-lijn. Nu is 1 zwakte in een stelling vaak goed te verdedigen, en na ruil van enkele stukken, had zwart zich aardig bevrijd en bood ik remise aan, Dit werd door John Molenaar (1783)geaccepteerd.
Jan speelde met zwart aan bord 6 remise tegen R. Zollinger (1754). Hoe het is gegaan is mij niet bekend.
Het verslag van Pieter citerend, volgden daarna nederlagem van Edzard en hemzelf.
Edzard, aan bord 4 met zwart speelde tegen W. Veenstra (1963). Hij speelde (kennelijk actief, met een pion op f5, maar maakte ergens een foutje en verloor tenslotte.
Pieter speelde met zwart aan bord 8, tegen A. Thijssen (1763). Hij heeft in zijn uitgebreide en lezenswaardige mail helaas niet aangegeven hoe deze nederlaag is verlopen.
Aldus stond het 4-1 voor de Pion. Er waren nog 3 partijen aan de gang. Ongeveer gelijktijdig, omstreeks 23.00 uur gingen ondergetekende en Willy ten onder.
Mijn gekozen opzet met wit tegen de Pirc (van M. Auwens 1774) was bedoeld om actief stukkenspel te ontwikkelen. Dat lukte echter maar ten dele. Mijn zwarte-velden loper zocht een goed plekje maar sneuvelde tenslotte roemloos en vrij passief op g3. Ik moet thuis nog maar eens goed kijken naar een bevredigender basisopzet van wit.
Willy, met de witte stukken spelend aan bord 7, tegen Herman Brinkhof (1740) schreef ”Het was een Scandinavische opening met later tegengestelde rokade. De Gubnitsky-Pytelvariant; 1.e4 d5 2.ed5 Dd5 3.Pc3 Dd6.
Ik vond het een scherpe partij waarin diverse wendingen zaten. Op laatst, door gemis aan wedstrijdritme en vermoeidheid enkele weerleggingszetten van de tegenstander niet meer goed beoordeeld waardoor de verdediging niet meer klopte. Vooral de zet van zwart dat hij de dreiging van mat achter de paaltjes kon voorkomen door een tussenschaakje koste mij de partij.
Tonie zette een mooie prestatie neer door met de witte stukken remise te spelen tegen de kopman van de Pion, Wim Molenkamp (2054).
Tonie schreef „ ik kwam met de witte stukken goed uit de opening, maar slaagde er niet in dit voordeel te verzilveren. Zwart begon met succes een tegenoffensief. Uiteindelijk was deze partij de laatste die nog bezig was, en in een spannende maar gelijke stelling kwamen partijen remise overeen.
Totaal einduitslag resulteerde hiermee in 6 1/2 – 1 1/2!
Pieter sloot zijn mail af met „Terug naar huis is de afrit naar de A12 afgesloten en omdat niemand kan geloven dat dat inderdaad compleet het geval is maken we een extra rondje over het Velperbroekcircuit. Dan maar terug en via de Kleefse waard en de “‘oude” brug naar Westervoort en door Duiven naar Zevenaar”.
Nou ja laten we hopen dat het volgende keer wat beter gaat!
Voor de laatste wedstrijd van het jaar moesten we op 19 december naar Arnhem om daar tegen ASV 7 te spelen. Helaas moest Willy Veldkamp zich afmelden en het lukte mij niet om een vervanger te vinden. Dus zouden we met een 1-0 achterstand beginnen maar gezien het grote ratingverschil moesten we dat wel kunnen goed maken. Maar ja, tegen de Cirkel dacht ik dat ook.
In de speelzaal bleek dat bij ASV op het laatste moment ook een afmelding was binnen gekomen en in overleg werd besloten om met 7 man te spelen en te beginnen met 0-0 op bord 4. Dat was de eerste meevaller.
Op bord 7 zat een invaller tegenover mij en hij speelde voor de eerste keer extern. Hij zag (zenuwen?) deze avond weinig tot niets (zei hij) en gaf al snel twee paarden cadeau en hoewel we nog een tijdje doorspeelden was het na een dik half uur 0-1.
Ik had dus een vrije avond en kon de hele avond rondkijken. Behalve ons duel stond ook ASV 5 – Millingen 1 op het programma. Millingen trad met “onze leden” Thomas. Kevin en Thorsten aan die betrekkelijk snel wonnen maar uiteindelijk werd het daar 4-4. Onze enige overwinning vorig jaar in deze 2e klasse was uitgerekend tegen Millingen.
Vanavond ging in het de derde klasse grotendeels naar verwachting. Jos, Daan en Yannick kwamen steeds meer in het voordeel en wisten hun partijen te winnen waardoor het 0-4 werd en de wedstrijd met 7 spelers dus gewonnen was.
Edzard berustte in remise waarna Jeroen verloor van een sterk spelende Herman de Munnik, die zijn kwaliteitsvoordeel mooi verzilverde.
Menno speelde een scherpe partij waarbij beide spelers volop mogelijkheden hadden maar in het eindspel was Menno veel sterker. Toen was het al na half twaalf en konden we naar huis in Herwen en Zevenaar
Het werd dus een 1.5 -5.5 overwinning, conform het ratingverschil van 250 punten.
Prettige kerstdagen en een voorspoedig twintig twintig.
Ondanks het feit dat een thuiswedstrijd betrof viel het toch niet mee om het team compleet te krijgen. Hans en Albert hadden al voor de hele maand december afgezegd, en Bart moest op het laatste moment verstek laten gaan. De invallers, Yannick, Edzard en Daan W. hebben zich echter geweldig geweerd . Yannick trof een tegenstander met een fors hogere rating en hij moest na lange strijd tenslotte toch opgeven; Daan W. speelde een keurige remise tegen een speler met een hogere rating, en Edzard stapte af van zijn remiseserie en won deze maal fraai. Jan moest zich verdedigen tegen een loperspel waarvan hij zich de finesses te laat herinnerde en was als eerste klaar, helaas met een nul. Marijn trof aan het eerste bord een tegenstander met een veel hogere rating, en ook hij kon het op den duur niet bolwerken. Zelf dreigde ik tegen een Hollandse verdediging onder voet gelopen te worden door een pionnenbestorming, maar een tegenstoot met d4-d5 won een pion. Desondanks had ik haast geen goede zetten, of eigenlijk helemaal geen zetten, zodat ik vrij vroeg remise aanbood. Het werd toch nog spannend want Tonie ging winnen, en Henk speelde een partij waarin hij voortdurend met een dame-offer op h8 dreigde, en zijn tegenstander op mat op b2 loerde. Tenslotte offerde Henk echt, waarschijnlijk niet correct, maar zwart nam het offer niet en verloor.
Op zondag 16 juni 2019 heb ik deelgenomen aan het kroegloperstoernooi in Apeldoorn. Het toernooi bestaat uit 7 rapid partijen van ieder 20 minuten per speler zonder increment. De competitie wordt in tweetallen gespeeld. Voor deze aangelegenheid heb ik een goede vriend van mij gevraagd of hij mee wilde spelen. Hij is een huisschaker zonder rating.
Vooraf is mij verteld dat de competitie zwaar bezet is door mensen met een hoge FIDE-rating. Mijn kansen waren zeer gering om in de prijzen te vallen.
Mijn eerste partij was tegen Khoi (waarbij ‘Kh’ wordt uigesproken als ‘g’). Een zeer getalenteerde jongen van 14 jaar met een FIDE-rating van 2200. (wellicht dat we hem later vaker terug zien in algemeen schaaknieuws)
De partij ging zoals verwacht behoorlijk slecht. Hij is zeer bekend met alle variaties van de Siciliaanse Opening waardoor mijn positie als wit slecht was. Hieronder de eindpositie.
Ook mijn schaakpartner heeft minder geluk, waardoor we na de eerste ronde met 0 punten begonnen.
Mijn tweede partij was tegen Carlos. Een clubschaker met een rating van 1900. In deze partij speelde ik te wild. Ik offerde een stuk voor activiteit, maar dat bleek een verkeerde beslissing te zijn. De verdediging van mijn koning was te open waardoor ik een stuk verloor nadat mijn tegenstander met zijn dame een gecombineerde aanval deed op mijn koning en een stuk dat onverdedigd stond. Hieronder het eindresultaat. Ik speelde als zwart:
Mijn schaakpartner daarentegen speelde een schitterend toreneindspel. De tegenstander kwam Zugzwang terecht waardoor hij geforceerd materiaal moest opgeven. Na ronde 2 hadden wij een totaal hoeveelheid punten van welgeteld 1.
Ronde 3 speelde ik tegen Alexander. Een expert in de Benoni opening. De positie was een gelange tijd remise totdat hij een doorbraak wist te forceren mede dankzij ik een verdedigende blunder maakte. Langzaam maar zeker wist hij zijn voordeel uit te buiten tot een overwinning. Hieronder niet het eindresultaat maar het middenspel. Ik speelde zwart:
Mijn schaakpartner kwam in tijdsnood terecht waarna hij een stuk liet hangen. Na ronde 3 moesten we genoegen nemen met nog steeds 1 punt.
In ronde 4 speelde wij tegen een vader en een zoon van zeer jonge leeftijd. Mijn partij tegen de vader was een remise. Hieronder de eindpositie. Ik speelde zwart:
Mijn schaakpartner daarentegen had zeer veel materiaal winst en leek te winnen, echter bleek tijd een grote zwakte van hem te zijn. Hij verloor op tijd nadat het legioen van de tegenstander nog maar 1 pion en een koning overhad tegenover een overvloed van pionnen en stukken. Het kind overtrad tijdens de partij op meerdere keren de schaakregels door niet op de klok te drukken maar wel te zetten, echter was visueel duidelijk te zien dat zijn blijdschap niet stuk kon na zijn winstpartij. Bezwaar maken zou onredelijk zijn.
Na ronde 4 was de puntentelling op 1,5.
Ronde 5 speelde we voor het eerst tegen tegenstanders van ons niveau. Ze begrepen de basisregels van het schaken, maar daarmee is ook alles gezegd. De locatie van de partij was alles behalve prettig. Ons bord stond naast een stereo-installatie van een band die op dat moment een soundcheck aan het doen was. Van concentreren kwam weinig van terecht.
De partij ging relatief zeer goed voor mij. Mijn tegenstander blunderde vrijsnel zijn dame en mat vervolgde snel. Mijn schaakpartner had meer moeite met het vinden van matsequenties, hoewel hij zeer snel een groot materiaalvoordeel had. Ik heb hierbij geen notitie gemaakt van de eindpositie wat ik overigens niet meer heb gedaan in de rest van de toernooi.
De puntentelling was na 2 overwinningen 3,5 punt.
Ronde 6 en 7 zal ik kort samenvatten als zeer vermoeiend. Ik merkte dat mijn concentratie is weggezakt, evenals bij mijn schaakpartner. We waren niet meer in staat om een goed partij te spelen. Het resultaat is dat in beide rondes wij alle partijen verloren, waardoor de eindstand dus op 3,5 punt bleef staan. Dit is voldoende voor de 47ste plek van de 50 duo’s.
Thomas Verfuerth en Kevin Verfuerth (Beiden lid van SVZevenaar) namen ook deel aan het toernooi en zij eindigde op de 26ste plaats met 7 punten.
De competitie werd gewonnen door Roeland Pruijssers(GM) en Nico Zwirs(IM) met 11,5 punt.
