Teamverslag door Henk Rouwenhorst
We wisten van tevoren dat het een zware avond zou worden. Zij
zijn kampioenspretendent en hun kopman is Fide-meester met een rating van ongeveer 2333. Hun gemiddelde rating is 1842, de onze is 1767. Hun 2e bord speler kwam niet opdagen, zodat we begonnen met een 1-0 voorsprong!
Dit voordeel werd echter al tenietgedaan door het snelle verlies van Hans Castrop aan bord 1 tegen Jermo Kooijmans. Albert verwoordde zijn impressie, uit zijn „rondloopverslag” als volgt „Hans met zwart tegen een FIDE meester deed het redelijk goed in de opening. Wat minder ruimte, en passieve stukken maar solide. Toen werd er een toren geblunderd, en tijd om op te geven. Stand 1-1. Daarna ontspon de strijd volop en zo rond 22.30 uur werd het remise aan bord 5. Uit het verslag van Albert (er is geen verslag van Tonie ontvangen) als volgt „ Tonie met zwart gooide zijn koningsvleugel pionnen naar voren, en ging daarna vrolijk … kort rokeren. Stand 1 1/2 – 1 1/2.
Marijn met wit aan bord 4 vertelt „Mijn tegenstander en ik kwamen redelijk gelijkwaardig uit de opening. Hij had er op enig moment voor kunnen kiezen om zijn dame te ruilen voor drie lichte stukken. De computer vond dat zwart dan iets beter staat (en het was waarschijnlijk een interessante partij geworden). Hij koos hier echter niet voor. In het middelspel geef ik (terecht) een kwaliteit en mijn tegenstander geeft de kwaliteit (terecht) meteen terug. In het vervolg verlies ik een stuk maar weet ik zijn dame te vangen. Vanaf dat
moment sta ik gewonnen, helaas speel ik het onnauwkeurig en belanden we in een herhaling van zetten. Remise dus rond 22:30”. Stand 2 – 2.
Daarna verloor Daan zijn partij. Daan speelde aan bord 7 met zwart een aangenomen Damegambiet, waarbij vrij snel alle zware stukken werden afgeruild. Toen ook de lopers verdwenen en een paard, restte er een paardeindspel. Toen Daan door een paardvork met schaak een pion verloor stonden er aan 1 zijde 4 pionnen tegen drie. Daan hoopte nog, na afruil, met zijn paard de laatste pion te kunnen slaan, maar zijn tegenstander wist met een schijnoffer een pionneneindspel af te dwingen dat voor zwart verloren was. Daan gaf 22.30 uur op. Stand 2-3. Ondertussen was het rond elven toen Albert met wit aan bord 8 won en daarmee de stand gelijk trok. Albert schreef „Aangezien ik me niet helemaal lekker/fit was had ik besloten om solide te spelen, en een systeem te spelen in plaats van voor allerlei openings varianten te gaan, dus het werd daarom 1.d4 en een Colle – Zukertort. Mijn tegenstander gebruikte zeeen van tijd. Hij had een ietwat passieve maar solide lijkende stelling ingenomen, totdat hij g7g6 speelde en mij wat aanknopingspunten gaf om te proberen op de zwaktes van h6 en f6 te spelen en dat lukte redelijk.Hoewel mijn tegenstander flink tegenstand bood in tijdnood kon ik een pion offeren en na wat minder verdedigingszetten werd de toegang tot de ringgracht van het slot van de zwarte koning opengebroken, en was het ergens rond 23:00h tijd voor de post mortem analyse. Voor de liefhebbers volgt hier zijn (interessante) partij:
Totaalstand 3 – 3 |
De volgende uitslag kwam daarna van Bart. Hijzelf is kritisch over zijn spel „ Mijn tegenstander speelde (zeker in zijn opening) slechte zetten. Dit gaf mij het idee dat ik dat dan ook wel kon doen. Met die instelling win je natuurlijk niet, haha! Het resultaat: een verloren partij. Daarmee ontstond de kritieke stand 3 -4 met nog 1 partij gaande. Aan bord 6 met wit speelde ondergetekende (Henk) een loperopening. Kwam redelijk uit de opening en aasde op een f4-f5 actie die volgens berekening winnend voordeel moest opleveren. Echter ontdekte ik dat zwart een tussenzet kon spelen waarmee hij mijn ongedekte loper aanviel en gelijktijdig de doorgeschoven pion nogmaals zou aanvallen. Dat bracht me in verwarring en vertwijfeling. Hierbij overzag ik in mijn berekening dat een simpele terugtrekzet met de loper gelijktijdig de bedreigde pion nogmaals zou dekken. Niks aan de hand dus! Geinspireerd door een waandenkbeeld zag ik dus af van de actie. Thuis zag ik dit doorschuiven van de pion had geresulteerd in minimaal een verruineerde vijandelijke koningsstelling met waarschijnlijk een winnende bekroning. Echter, nu verloor ik een pion en moest alle zeilen bijzetten om niet ten onder te gaan. Dat resulteerde, na wat gesteggel heen en weer in een remise-aanbod van zwart, wat ik echter gezien de stand niet kon accepteren, immers het zou niets opleveren. In het (inmiddels tijdnood-)gevecht was mijn tegenstander echter slagvaardiger dan ik en kon ik opgeven rond 23.30 uur.
Eindstand 3 -5 voor de gasten.
Uw verslaggever Henk Rouwenhorst (met dank voor alle verslagjes en
bijzondere dank aan Pieter en Albert voor hun waardevolle extra
aanvullingen>
