Op bord 8 kwam Jan Elfrink onder druk te staan met zwart. Wit kon e5 spelen en had ruimte overwicht, maar Jan hield goed stand en remise was een feit. Op bord 7 had Daniel een interessante partij. Zijn tegenstander ging heel snel over op een offensief op de koningsvleugel, offerde twee pionnen, en kreeg daarvoor initiatief. Daniel hield goed stand, maar heeft ergens betere zetten gemist. Een tijd later stond er een verloren eindspel op het bord met een toren voor wit met wat pionnen versus loper en paard en twee verbonden vrijpionnen voor zwart. Op bord 6 ging er bij Tonie tactisch wat mis in een stelling die er onschuldig uitzag op het eerste gezicht. Jeroen speelde op bord 5 een fantastische partij, die in aanmerking komt voor de schoonheidsprijs.
Op bord 4 leek de tegenstander van Hans in een mataanval te gaan winnen, maar Hans wist het tot een verlies van de kwaliteit te beperken. Zonder compensatie echter, en wit won. Op bord 3 speelde Henk wederom een zeeslang partij. Won een pion, maar had een slechte loper tegen mooi paard, en zwart had licht initiatief over de h lijn. Toen zag Henk een tactische paardvork over het hoofd. Hij zat niet bij de pakken neer en vond een fraaie tussenzet, offerde daarna de kwaliteit en met beiden nog ongeveer 3 minuten op de klok werd tot remise besloten.
Op bord 2 bij Marijn gingen vrij snel allerlei lichte stukken van het bord, en remise was daarna een feit.
Op bord 1 speelde ik een matige partij. Ik kon me niet goed concentreren met het gepiep van het lopen over de vloer er vlak naast, en vreesde te gaan verliezen. Mijn tegenstander deed echter niet altijd de beste zetten, en na stug volhouden werd tot remise besloten.