Verslag door Guust Homs
Twee weken geleden werd de SOS-competitie herstart met een magere zege van 4½-3½ op De Cirkel 1 uit Ede in de 5e ronde. Ik heb niet veel van de wedstrijd gezien en op mijn eigen bord heb ik ook het nodige gemist. Zo ging weer een mooie gewonnen stelling naar een frustrerende remise. Het was wel de laatste partij en dus de 4½, maar dat verzachtte niet veel.
Op 22-02-2022 (deze fraaie cijferreeks kon niet onvermeld blijven natuurlijk) stond de 3e (!) ronde op het programma. Tegen De Elster Toren, de ploeg die alles nog gewonnen had. Weliswaar slechts twee wedstrijden, maar als je de eerste wedstrijd van het seizoen verliest, dan is dit natuurlijk een “must-win”-wedstrijd. En we hebben genoeg kansen gehad om te winnen, maar uiteindelijk hadden we nog en dikke meevaller nodig om de 4-4 te halen.
De witspelers kregen allen goede stellingen op het bord. De kroon spande hierin Tonie Claessen, die vlak na de opening na dameruil al een gezonde pion voorkwam.
Dat de score werd geopend met drie zwarte remises leek dus zeker niet verkeerd. Bij Guust Homs werd veel geruid en Guust dacht dat hij iets beter stond. Later vond hij juist van niet en was dus tevreden met remise. Arie Huysman had een ingewikkelde stelling in het middenspel op het bord. Hij had nu een mooi plusje kunnen krijgen. Na een taxatiefout ging de muziek uit de stelling en werd het remise. Marijn Freriks zette zijn dame in de opening op een slecht veld en het was maar de vraag of zijn stelling houdbaar was. Stug verdedigend kon Marijn uiteindelijk alle gevaren bezweren en ook hier remise (1½-1½).
Thomas Verfürth speelde zijn koningsvleugel pionnen op een kreeg zijn tegenstander in een wurggreep. Met geloof ik alle stukken nog op het bord kon hij fraai afronden met een mataanval (2½-1½).
Thorsten Brandt speelde met de nodige pijnstillers en gaf in een gecompliceerde stelling eerst een kwaliteit weg en tenslotte zijn dame. Zonde, want ik had het idee dat hij beter stond (2½-2½).
Dennis Hoenselaar speelde een merkwaardige partij. Hij kon f7 niet meer dekken, maar kreeg wel grote dreigingen tegen de witte koning. Helaas nam hij een verkeerde afwikkeling en bleef nu een pion achter, terwijl hij er één voor had kunnen komen. In het eindspel viel een witte toren op h7 binnen en was het pleit beslecht (2½-3½).
In het toren/paard eindspel had Tonie er nog een pion bij gewonnen, maar de stelling speelde niet gemakkelijk met 3 tegen 2 op elke vleugel. Nadat hij verzuimde om een gedekte vrijpion te creëren werd het lastig. Tonie hield de b- en g-pion over. De g-pion ging verloren met torenruil. Nu kon een paardoffer de pion doen doorlopen naar dame, maar na drie uur gewonnen gestaan te hebben, was de tank leeg en werd het een frustrerende remise (3-4).
Kevin Verfürth probeerde van alles om de solide verdediging van zijn tegenstander te slechten. Na grote verwikkelingen stond de Elstenaar in het eindspel centraler en kreeg via
een tussenschaakje twee verbonden vrijpionnen in het paardeindspel. De zwartspeler vond ineens een briljant paardoffer (op het promotie veld, dat lijkt een hoop tijd te kosten), maar het bleek een hersenspinsel. Kevin haalde één zet later dame, verloor zijn paard daardoor, maar kon met zijn koning de a- en de b-pion snoepen. Nog even uit de schaaks lopen en het dame-eindspel met a- en b-pion won gemakkelijk (4-4).
Praktisch gezien wordt het nu natuurlijk moeilijk om nog kampioen te worden in de 1e klasse B, maar theoretisch zijn er nog mogelijkheden genoeg.
