Zevenaar 2 (SOS 1) – UVS 1 : 4-4

Team verslag door Albert Janssen

Het is even wennen aan de team namen met de nieuwe OSBO SOS competitie. Opeens hebben we twee 1e teams met SVZevenaar, in de KNSB en in de OSBO competitie.

Dit nieuwe seizoen begon met een thuiswedstrijd tegen UVS 1 (SOS).

De avond van tevoren zag ik dat ik waarschijnlijk tegen een 1900+ speler zou spelen die vorig seizoen nog 1800+ had, en die 1.e4 speelt. Dus had ik op Chessable website nog wat hoofdstukken doorgewerkt van The Modernized Caro-Kann door GM Daniel Fernandez, een interessant en verfrissend maar ook erg dik openings boek. Aan de opening heeft het ook niet gelegen volgens mij. De speelzaal was volgepakt, en het gebrek aan frisse lucht was niet zo prettig. Gelukkig gebruikte mijn tegenstander meteen al zeeeen van tijd in de opening en middenspel zodat ik gemakkelijk wat rond kon banjeren en naar de partijen van mijn teamgenoten kon kijken. Op bord acht stond Rion slecht tot verloren in een Albin’s tegengambiet met wit. Tonie op bord drie stond in een soort Weense Koning’s gambiet variant ook verloren, en het moet gezegd worden dat de witspeler daar een bijzonder fraai schaakmat op het bord toverde. Zoiets als dit (waarbij er nog op de damevleugel allerlei materiaal stond) :

Dan zag ik Daan en Marijn ook nog bezig met minder prettige stellingen, dus onbewust kon je daar al bijna 4 nullen tellen. Maar zowel Daan als Marijn bleken uit het juiste hout gesneden te zijn, en konden nog zelfs voor twee winstpartijen zorgen !  Yannick op bord 5 met zwart deed het uitstekend en won ook ! Edzar en Henk speelden beiden remise, en zo was ik opeens nog als laatste bezig. Voor een flink deel van de partij stond ik iets beter, en sloeg twee keer remise af. Het ging echter bergafwaarts toen mijn tegenstander een schitterende tussenzet vond die ik over het hoofd zag (Een teamgenoot noemde het later een geniale zet, en dat kan ik alleen maar beamen). Door de zaal gonsde het bijna luid “Remise, remise”, en dan zou het team gaan winnen, maar er bleek een prachtige pionnendoorbraak voor mijn tegenstander in te zitten, die ik net een zet te laat zag.

Uiteindelijk dus een remise voor het team : 4-4

“We kunnen nog kampioen worden” hoorde ik iemand zeggen.

Jazeker, nog even onze beste beentje voorzetten de volgende keren !